بازیکنان باید متوجه این باشند که با حرکت درست در زمین میتوانند بر زمین تسلط یابند و به توپهای بیشتری برسند.
اصول اولیه تسلط بر زمین عبارتند از:
۱- پیش بینی
۲- استفاده از زوایای هندسی زمین
۳- حرکت پای خوب
۴- قرارگرفتن روی پنجهها
۵- پریدن روی پنجه پاها در زمان ضربه حریف
۶- پایین آوردن مکز ثقل بدن بوسیله خم کردن زانوها
استفاده از الگوهای حرکت در آموزش چگونگی تسلط بر زمین و تکنیکهای حرکتی در ضربات مختلف و ترکیب کردن آنها بسیار حائز اهمیت است برای مثال الگوهایی از قبیل سرویس و فورهند قوی، سرویس و والی به موازات خط و پریدن توپ به صورت ضربدری و…
عقب زمین
۱- برای گرفتن ضربات زمینی و پاسخ به آنها:
– خود شما به سمت توپ حرکت کنید و منتظر آمدن توپ به سمت خود نشوید.
– حرکت به سمت جلو جهت زدن توپ در یک زاویه و بدست آوردن نیروی حرکتی به سمت جلو، بسیار موثر است.
– سعی کنید در قسمت داخلی محدوده زمین حداقل نزدیک به خط در انتهای زمین قرار بگیرید(۱ متر عقبتر)
– هنگامی که مسافت زیادی با یک پا روی زمین کشیده میشوید، بهتر است حرکت بعدی را پای دیگر شروع کنید، یک قدم متقاطع بردارید و سپس به سمت حریف برگردید و به این سو آن سو حرکت کنید.
– زمانیکه به سمت عقب میروید، سریع حرکت کنید و سپس سعی کنید تعادل خود را حفظ کرده بطوریکه بتوانید در حال انتقال وزن به جلو به توپ ضربه بزنید.
– هنگام بازیابی، سعی کنید نزدیک خط انتهایی زمین قرار بگیرید.
۲- پاسخ سرویس:
– برای گرفتن ضربه سرویس جهت حفظ آمادگی باید در حال حرکت باشید.
– برای حمله به سمت توپ و جهت برخورداری از زمان و گامهای بیشتر نزدیک به خط انتهایی یا کمی عقبتر بایستید. جهت پاسخ به سرویس دوم نیز همین روش را به کار ببرید.
– اگر سرویس خیلی سریع باشد بهتر است با پایی که به توپ نزدیکتر است یک قدم برداشته برداشته و بچرخید.
– اگر سرویس آرامتر باشد، میتوانید با استفاده از قدمهای تنظیم کننده طوری جاگیری نمایید که به جای بکهند با فورهند به سرویس پاسخ دهید.
– اگر زمان کافی داشتید، با پایی که به توپ نزدیکتر است به سمت جلو حرکت کنید.
– اگر سرویس حریف به سمت شما میآید، در صورت امکان یک قدم به عقب بردارید تا بتوانید از پهلو به توپ ضربه بزنید.
۳- سرویس:
– تغییرات مربوط به جهت و فاصله پاها نسبت به حالت پای کلاسیک به روش فردی بازیکن، سایز بازیکن، سینگل یا دوبل بودن بازی و نوع ضربه بستگی دارد.
– تکنیکهای بالا و عقب بردن پا قبل از ضربه نیز تا حدود زیادی به خصوصیات فردی بازیکن بستگی دارد.
– برای آنکه بتوانید ضربه سرویس خوبی بزنید باید از حرکت زنجیرهای خوبی برخوردار باشید و به هماهنگی لازم در حرکات بدن دست یابید.
– حرکت پای سرویس را درون زمین خاتمه دهید تا بهتر بتوانید به جلو حمله کنید.
– اگر قصد حمله ندارید بعد از خاتمه سرویس یک قدم دیگر برای توقف بردارید و سپس به طرف عقب و به پشت خط انتهایی زمین حرکت کنید.
میانه زمین
مشکلات مهم حرکتی عبارتند از:
– خم شدن و کشیده شدن زانوی خود را با ارتفاع توپ هماهنگ سازید به عنوان مثال برای والی کوتاه زانوها خیلی خم و برای والی بلند زانوها خیلی کشیده میشوند.
– وقتی در منطقه بین خط سرویس و خط انتهایی زمین هستید، باید به سرعت بدوید.
– هر زمان که امکان داشت به سمت جلو بدوید و حرکت پای حملهای داشته باشد.
– جهت ایجاد قدرت بیشتر در ضربات حملهای فورهند، با پای عقب به سمت توپ حمله کنید.
– فقط در مواقع اضطراری در حال دویدن ضربه بزنید.
– هنگام بازی به روش سرو و والی سعی کنید حرکت گام شکسته را اجرا کنید.
– هنگام زدن والی در حال دویدن، با پایی که به توپ نزدیکتر است به پهلو قدم بگذارید، یا در حالت ایستادن باز توپ را بزنید.
تور
مشکلات مهم ضربات تور عبارتند از:
– در فاصله ۲-۳ متری تور قرار بگیرید.
– با خم کردن زانوها مرکز ثقل بدن را پایین آورید، این کار باعث میشود که بازیکن با سرعت و قدرت بیشتری به هر جهت حرکت کند.
– هنگام والی برای بریدن توپ با زاویه و احاطه بر زمین به سمت جلو حرکت کنید.
– هرچقدر به تور نزدیکتر باشید بهتر میتوانید جهت زدن والی بطور مورب حرکت کنید و زاویه کمتری به حریف دهید.
– هنگام ضربه به سمت تور قدم بردارید.
– بعد از زدن والی، مسیر توپ را دنبال کنید.
– بعد از اسمش به جلو حرکت کنید ولی احتمال زدن لاب توسط حریف را در نظر داشته باشید.
– هنگام بازیابی از پای مخالف برای حرکت استفاده کنید.
– هنگامی که حریف در حال ضربه است، جهت آمادگی و عکسالعمل بهتر از روش (Split step) استفاده کنید.
تمرین حرکت
– طبیعی است که بیشتر بازیکنان مهارتهای حرکتی خود را پرورش میدهند، با توجه به این نکته بهتر است حرکت به وسیله ایجاد موقعیتها در تمرین آموزش داده شود.
– تمرینات باید مشابه آنچه در زمین اتفاق میافتد باشد.
– تمرین برای سریعتر شدن شتاب و حرکت انفجاری در پیشبرد تنیس حرفهای ضروری است.
– تمرینات باید به همان نسبت موقعیتهای بازیابی در مسابقات طراحی گردند.
(۱۵-۵ ثانیه حرکت و به دنبال آن، ۱۵-۵ ثانیه بازیابی)