نسترن رضایی

در سن 6 سالگی وارد ورزش ژیمناستیک شدم و همزمان در مسابقات آمادگی جسمانی در رده سنی نونهالان مقاوم اول آوردم در مدرسه وارد تیم بسکتبال شدم و بعد از اون وارد مسابقات استانی و کشوری.

سیزده سالم که شد به دلیل شرایط جدیدی که در زندگی من پیش اومده بود خواستم 1 ورزش رو بصورت حرفه ای شروع کنم چند تا باشگاه رفتم و علاقه مند به ورزش رزمی شدم و همون سال اول تونستم وارد تیم ملی نوجوانان و پس از اون جوانان کشور بشم و تجربه 14 سال ورزش رو بصورت حرفه ای پیدا کردم.

متاسفانه اتفاقی بدی برام افتاد و یه مصدومیت شدید من را از ورزش حرفه ای تا 1 سال دور کرد و دیگه نمیتونستم تا یک مدت ورزش سنگینی انجام بدم.

بعد از گذراندن دوران استراحت بخاطر آسیب دیدگیم دکتر فیزیوتراپم پیشنهاد داد که تنیس بازی کنم، بنابراین قرار شد با یکی از دوستانم برای تفریح بریم تنیس بازی کنیم همون زمان بود که به تنیس علاقه مند شدم ولی نمیتونستم خیلی به پاهام فشار وارد کنم و شروع کردم در کنار ورزش خودم به کلاسای تنیس رفتن چون تنیس علاوه بر اینکه 1 ورزش مفرح بود در کنارش خیلی به وضعیت تنفس و بدنی من کمک می کرد.

دیگه خلاصه شرایط طوری پیشرفت که من رفتم دنبال مسابقات و مربیگیری تنیس و واقعا هم از این اتفاق خوشحالم.

• کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی
• 4 سال کمک مربی کلاس های گروهی و خصوصی
• 28 سال سابقه ورزشی
• کمک مربی تیم های پایه
• سابقه حضور در مسابقات آزاد کشور